Update najaar 2024

Stilletjes, en langzaam ben ik afgelopen weken weer begonnen met bloggen. De afgelopen weken verscheen er op maandag een stukje waarin ik mijn ervaringen deelde over mijn offline zomer. Nu deze serie voorbij is leek het me hoog tijd voor een ‘lekker’ updateje!

Lekker mind-mappen

Ik heb wel vaker geroepen weer actiever te gaan bloggen, waarna het uiteindelijk toch weer in de soep liep omdat ik de druk veel te hoog bij mezelf liet oplopen. Daarom heb ik nu weinig gezegd, maar achter de schermen wel veel gedaan. Ik ben druk met het schrijven aan een projectplan, maar heb ook wat blogs vooruit geschreven, en veel mindmaps gemaakt. Mijn begeleidster vergelijkt mij wel eens met een snelkookpan; zo lang je kan ventileren en je ventieltje open blijft, gaat het goed. Het gaat pas mis als je je ventieltje dichtdraait. De druk loopt op en het is wachten op ellende.

De mindmaps hebben me een veel beter beeld gegeven over alles wat er nu eigenlijk echt in mijn hoofd zit. Hoeveel het ook was, ik heb het opgeschreven, onderverdeeld en van alle kanten bekeken. Natuurlijk heb ik nog steeds geen idee wat ik nu eigenlijk aan het doen ben, maar dat geeft niet. Ik voel me er goed bij, en dat is voor nu de enige graadmeter die er toe doet.

Lekker schrijven

Schrijven is iets wat ik elke dag doe. Soms maar één zinnetje, zoals een korte gedachte en soms zijn vijf kantjes niet genoeg om alles op kwijt te kunnen. Sinds afgelopen zomer waag ik me ook aan schrijfopdrachtjes en poëzie omdat ik nieuwsgierig ben naar de rek van mijn kunnen. Is er iets waar ik niet over kan schrijven? En lukt het me om een dialoog te schrijven die niet stokt bij ‘hij zei, zij zei’? (disclaimer: dit lukt (nog) niet) 😉

Omdat ik veel lees, en ook nog eens heel divers weet ik wat ik mooi vind en vooral ook wat niet. Het is nog best een uitdaging gebleken om mijn eigen schrijfervaring daarnaast te leggen. Want hoewel ik het al meer dan tien jaar doe; ik heb er niet voor geleerd. Het is m’n vak niet, en eigenlijk heb ik natuurlijk geen idee waar ik mee bezig ben. Ik weet alleen dat ik hou van de taal, en het gevoel wat schrijven me geeft. De drempel zat hem in het feit dat ik me heb laten leiden door de angst om gelezen te worden.

Maar nu ben ik dus toch weer aan het schrijven geslagen, zoals je ziet.

‘Lekker’ wandelen, en ‘lezen’

Mijn lijf en ik zijn niet de allergrootste vrienden. Nooit geweest, en zal vast ook nooit zo worden. Waar ik in 2023 ruim 10 kilo afviel, kwam ik er in 2024 weer 12 aan. Dat eeuwige gejojo ben ik zat, maar wat ik nog meer zat ben zijn al die walgelijke gedachten over mezelf. Het nooit tevreden zijn. In maat 40 passen, maar mezelf nog steeds een dik en ellendig mens vinden. Toch voelde ik me in de zomer van ’23 wel degelijk beter, wat ongetwijfeld ook te maken heeft met de beweging die ik toen kreeg. Daarom ben ik ’toch maar weer’ begonnen met wandelen, en ga ik met mezelf de uitdaging aan van 5 km hardlopen. Een doel waar ik al meerdere keren aan begonnen ben, maar wat ik nooit gehaald heb. Door te gaan rennen met een online programma hoop ik net dat extra beetje hulp te krijgen waardoor ik het deze keer wel ga halen.

Wie weet hou ik mezelf wel weer voor de gek, dat kan ook, maar dat lees je dan vanzelf in de volgende update. 😛 Het wandelen doet me tot nu toe erg goed, en ik geniet van de luisterboeken waar ik ineens een extra rondje voor wil lopen en ik kijk uit naar het moment dat ik me iets minder moe ga voelen.

Lekkere update

Nu heb ik deze blog ‘update’ genoemd, maar inhoudelijk weet ik eigenlijk niet zo goed waar ik jullie iets over kan vertellen. Het gaat best oké met me denk ik. Ik probeer uit te vinden hoe ik mijn leven kan inrichten zodat het vol te houden is, en dat is soms een gevecht. Ik ben moeder, en probeer er voor mijn kind te zijn, naast de taak die ik heb om hem op te voeden. En ik probeer elke dag iets te doen of te leren wat mijn leven beter maakt. Meestal mislukt dit.

Maar ik leef, en werk best hard om daar iets goeds van te maken.

Lekker autistisch

Begin oktober ‘vier’ ik dat ik drie jaar geleden de diagnose autisme kreeg. Als ik terugkijk naar mijn leven voor die tijd is het bijna alsof ik naar het leven van een ander kijk. Het is bizar dat ik nog zo relatief kort de diagnose heb, maar al zulke toffe dingen heb bereikt zoals het geven van lezingen, en het halen van mijn papiertje tot ervaringswerker. Wat dat betreft heb ik in die drie jaar meer voor elkaar gekregen dan de 32 jaar daarvoor.

Toch zou ik mijn leven het liefst nog iets meer autistisch maken. Soms gaat het me allemaal niet snel genoeg en zeker wanneer ik middenin een flinke autistische meltdown zit vervloek ik het feit dat het zo moeilijk is om autistisch te zijn in deze niet autistische wereld.

Lekker bloggen

Nu even over wat praktischere zaken. Zoals ik al heb laten vallen ben ik weer begonnen met bloggen en mijn mind-maps en ik hebben besloten een paar dingen te willen. Zo komt er voortaan op maandag een ‘lief dagboek’ online. Over de vormgeving of inhoud heb ik niet zoveel te vertellen, dat moet je volgende week maar gewoon komen bekijken hier. 😉

Daarnaast zal er op de donderdagen een blog over autisme online komen. Dit kan een ervaringsverhaal zijn over mijn leven, maar ik wil ook mijn serie over prikkelverwerking afmaken en heb nog een flinke lijst met andere onderwerpen klaarliggen.

Alle andere dingen waarover ik wil schrijven plaats ik op het moment dat ik er een blog over gemaakt heb, op mijn eigen tijd en tempo. Maar gezien mijn staat van zijn momenteel vind ik die twee blogs al een uitdaging genoeg.

Lekker vieren

Tot slot wil ik nog even de tijd nemen om bij een paar dingen stil te staan. Zo heb ik op Instagram inmiddels meer dan 1100 volgers en vanmorgen zag ik dat mijn facebookpagina ongeveer 650 volgers heeft. Meestal voel ik me een enorme oplichter. Iemand die er niks van bakt, maar op een sneue manier toch probeert ook iets te bereiken. Maar vandaag probeer ik er een andere gedachte tegenover te zetten: wat ben ik dankbaar dat er zoveel mensen zijn die het de moeite waard vinden om mij en mijn weg te volgen. Op Instagram omdat ik daar mijn liefde voor boeken kwijt kan, en op Facebook omdat ze mijn blog en autismereis volgen. Ik ben echt een heel dankbaar en enthousiast mens die haar uiterste best doet om dit als stevige basis te gebruiken om een treetje hoger op de ladder te komen. Heel veel dank daarom aan jullie!

Lekker lang

Het idee was om een korte update te schrijven, maar inmiddels is hij ‘lekker’ lang geworden. Laat het me vooral weten als je tot hier bent gekomen, en of je me blijft volgen?! Tot snel!

De foto die je bij deze blog ziet is gemaakt door Jannie Zijderveld. Check hier haar website voor meer informatie!