Wat verder nog ter tafel komt..
Overige blogs
-
Update najaar 2024
Stilletjes, en langzaam ben ik afgelopen weken weer begonnen met bloggen. De afgelopen weken verscheen er op maandag een stukje waarin ik mijn ervaringen deelde over mijn offline zomer. Nu deze serie voorbij is leek het me hoog tijd voor een ‘lekker’ updateje! Lekker mind-mappen Ik heb wel vaker geroepen weer actiever te gaan bloggen, waarna het uiteindelijk toch weer in de soep liep omdat ik de druk veel te hoog bij mezelf liet oplopen. Daarom heb ik nu weinig gezegd, maar achter de schermen wel veel gedaan. Ik ben druk met het schrijven aan een projectplan, maar heb ook wat blogs vooruit geschreven, en veel mindmaps gemaakt. Mijn begeleidster…
-
Mijn offline zomer – een bijzondere reis
Een bijzondere reis Natuurlijk is deze serie blogs vooral bedoelt als figuurlijke reis, maar in dit geval bedoel ik de letterlijke zin van het woord. Ik ben namelijk op vakantie geweest en dat was niet zomaar een reis. Thomas en ik zijn namelijk samen met mijn ouders naar Lourdes geweest. Een plek die voor ons allemaal op een eigen manier heel bijzonder is, en waar ik vroeger ook met mijn grootouders geweest ben. Om nu Thomas kennis te kunnen laten maken met deze plek en mijn ouders met hem daar rond te zien lopen vond ik enorm bijzonder! Natuurlijk heb ik veel te veel foto’s gemaakt, die ik overigens merendeel…
-
Mijn offline zomer – zeeën van tijd
Alle begin is moeilijk. Toch? De eerste dagen zonder sociale media merkte ik dat mijn telefoon steeds vaker en verder uit mijn zicht verdween. Toen ik op internet zocht naar mensen die ook van hun telefoonverslaving af wilde komen las ik vooral over een groeiende onrust de eerste week. Sommige mensen bleven hun telefoon steevast oppakken, of zochten andere apps ter vervanging en op hun gebruikelijke dopamine shotje te vervangen. Zelf merkte ik tot mijn grote verbazing dat het ik het de eerste dagen helemaal niet moeilijk vond, maar ik juist een enorm gevoel van opluchting ervoer. De druk van het altijd aan moeten staan en het gevoel iets te…
-
Mijn offline zomer
Al maanden voel ik onrust in mezelf groeien. Een soort onrust waar ik geen naam voor wist, maar wat zich steeds meer op de voorgrond wist te nestelen. Echte paniek was het (meestal) niet, maar ontspannen lukte ook niet meer. Van twee boeken per week las ik ineens bijna zes weken nauwelijks. Ik wisselde tussen heel veel, en niks eten en zodra ik een berichtje of melding op mijn telefoon of sociale media zag binnenkomen voelde ik mijn maag meteen samenknijpen. Natuurlijk speelde er het afgelopen tijd ook veel. Ik gaf mijn lezing en werkte daar in aanloop superhard en veel voor. Daarna vulde mijn agenda zich met superleuke, maar…
-
Drempels
Het moment dat ik ergens (opnieuw) mee wil beginnen, ervaar ik een verschrikkelijk hoge drempel waar ik nauwelijks overheen kan kijken. Zo zit ik ook al de hele week aan te hikken tegen het schrijven van deze blog, waarvan ik moet toegeven dat dit schrijven de vierde poging is. Het is steeds niet goed genoeg, of te lang, of te kort, of te uitgebreid. Of ik vind het gewoon weer nergens op slaan, waarna ik alles wis en opnieuw begin. Er is de afgelopen periode ontzettend veel gebeurd. Dingen waar ik over wil praten, maar ook dingen die ik niet wil delen. Bovendien werden de eerste drie versies van deze…
-
Met het gewicht van een heel leven
Achttien jaar geleden stond ik op het veld in Keulen. We hadden net een nieuwe paus en vol ontzag keek ik naar al die mensen om me heen. Ontelbaar veel mensen die knielend en in verbondenheid met God en elkaar het leven in dankbaarheid vierden. Ik was vijftien en mijn (volwassen) leven stond op het punt van beginnen. Dat jaar zou ik mijn middelbare schooldiploma halen, en daarna lag de wereld aan mijn voeten. Ik hoopte te gaan studeren, keek uit naar fantastisch werk, (nieuwe) vrienden, liefde en alles waar een vijftienjarige over kan dromen. Wie hoopt er immers niet op een fijn en gelukkig leven? Ik in ieder geval!…
-
Samen op weg!
Het is zo ver! De Wereldjongerendagen staan op het punt van beginnen. En samen met een miljoen andere jonge mensen mag ik daarbij zijn! In mijn vorige blog heb je kunnen lezen wat de wereldjongerendagen zijn, en hoe het allemaal begonnen is. In deze blog neem ik je mee in de editie van dit jaar. Ik heb het (algemene) programma opgezocht en vertel met welke reis ik mee ga. Ook wil ik je graag meer vertellen over het thema van deze editie, naar Lukas 1, 39: ‘Maria stond op, en ging met spoed’. Bisdom Den Bosch Zoals elke editie gaan er vanuit Nederland verschillende (bisdom)reizen naar de wereldjongerendagen. Vanwege mijn…
-
De Wereldjongerendagen
Het zal je vast niet ontgaan zijn dat ik het de afgelopen maanden veel over ‘mijn reis’ en ‘de Wereldjongerendagen’ gehad heb. Op het moment van schrijven duurt het nog maar iets meer dan een week voor we vertrekken. Op dinsdagochtend (heel vroeg) vertrekt er een volle bus richting Frankrijk en Spanje, met als eindbestemming de Wereldjongerendagen in Lissabon. De wat…? De Wereldjongerendagen is het grootste jongerenevenement ter wereld. Toch zijn er maar weinig mensen die weten wat het is, en wat we daar nou eigenlijk uitspoken die 6 dagen. Om de twee of drie jaar komen op uitnodiging van de paus honderdduizenden, soms zelfs miljoenen, jongeren van over de…
-
Gluren bij de buren
Tijdens het wandelen door de buurt betrap ik mezelf er regelmatig op dat ik, misschien meer dan netjes is (?), bij huizen naar binnen gluur. Nieuwsgierig naar de inrichting, wat er op tv aanstaat of gewoon om me te verwonderen over de mooie, gekke of bijzondere voortuin, balkon of anders soortige aankleding. Zeker in het najaar geniet ik enorm van alle lichtjes en opgetuigde kerstbomen. Vogelvrij Tegen de tijd dat de winter op zijn eind loopt merk ik dat mijn aandacht verschuift. Tijdens het wandelen verwonder ik me niet meer over de taferelen achter de ramen, maar gaan mijn gedachten uit naar meer dingen buitenshuis. Ik kijk om me heen,…
-
Welkom op open-boek.nl!
Jaaaaa! Eindelijk is het zover: open-boek.nl is live! De afgelopen periode heeft Kimberley van Studio Honeymint keihard gewerkt om open-boek te maken tot dat wat het nu is, en daar ben ik superblij mee, en dankbaar voor! Kim en ik kennen elkaar soort van door en door, maar toch hebben we nog nooit bij elkaar op de bank gezeten. Ze maakte mijn eerste site; mamasuikerspin.nl in 2013, en maakte nu, tien jaar later, ook de website voor open-boek.nl. Ik hoop dat we over dertig jaar nog steeds zo kunnen lachen, klagen en dat we nog oneindig veel voice memo’s naar elkaar mogen sturen! In tien jaar tijd is er nogal…
