Mijn offline zomer
Al maanden voel ik onrust in mezelf groeien. Een soort onrust waar ik geen naam voor wist, maar wat zich steeds meer op de voorgrond wist te nestelen. Echte paniek was het (meestal) niet, maar ontspannen lukte ook niet meer. Van twee boeken per week las ik ineens bijna zes weken nauwelijks. Ik wisselde tussen heel veel, en niks eten en zodra ik een berichtje of melding op mijn telefoon of sociale media zag binnenkomen voelde ik mijn maag meteen samenknijpen.
Natuurlijk speelde er het afgelopen tijd ook veel. Ik gaf mijn lezing en werkte daar in aanloop superhard en veel voor. Daarna vulde mijn agenda zich met superleuke, maar ook moeilijke en intensieve afspraken en tegen het eind van het schooljaar besloot mijn lichaam dat het genoeg was geweest en werd ik ziek. Flink ziek.
Toch leek het me interessant om eens los van deze externe dingen, die ook wel ‘het leven’ genoemd wordt, eens verder te kijken naar wat er in mij allemaal beweegt en speelt. Waar komt de drang vandaan om honderd keer per dag mijn telefoon op te pakken en te kijken naar whatsapp, Instagram en andere sociale media. Waarom voel ik zoveel angst en wantrouwen tegenover sommige mensen en welke invloed heeft sociale media op mijn – momenteel niet zo beste – zelfbeeld?
Maar het is mijn grootste hobby
Instagram, en bezig zijn met mijn blog zijn mijn grootste hobby’s. Het heeft me enorm geholpen. Dat ga ik zeker niet zomaar weggooien, of de schuld geven van mijn onrust?! Nee! Zeker niet, maar tegelijkertijd heeft sociale media wel degelijk invloed op onze gedachten en gevoel, ondanks dat we ons daar soms helemaal niet bewust van zijn. Ik ben vooral benieuwd wat er gebeurt als ik het (hopelijk) tijdelijk helemaal weer uit mijn systeem. Zowel Facebook, als Instagram en andere sociale media. Zo heb ik ook een account op Threads wat ik besloten heb te verwijderen, en twijfel ik erover of ik mijn Linkd-in moet behouden, of ook moet sluiten.
Het plan
Natuurlijk heb ik dit niet van de één op de andere dag besloten, en ik moet bekennen dat ik er best zenuwachtig voor ben. Vooral aan Instagram en de contacten die ik daar heb opgedaan ben ik enorm gehecht. Maar, ik ben te nieuwsgierig naar wat een zomer offline zijn me gaat brengen, en zet het plan dus wel door! Best een gek idee om te bedenken dat jullie dit lezen op het moment dat ik waarschijnlijk alweer helemaal terug ben. Ik ben namelijk van plan om bij te houden hoe ik me voel, en er af en toe een blog over te schrijven die vanaf begin september online zullen komen.
Mijn plan is om vandaag, op dinsdag 16 juli een berichtje te delen dat ik er even tussenuit ga. Vooral omdat ik niet zomaar wil verdwijnen en ik wil laten weten dat ik voorlopig niet, of in ieder geval veel minder bereikbaar ben. Na het plaatsen wacht ik nog even om te kunnen reageren op eventuele reacties, en om zelf een klein beetje te wennen aan het idee. Daarna verwijder ik mijn threads account, en gooi ik de apps van Facebook en Instagram tijdelijk van mijn telefoon. In ieder geval tot het einde van de zomervakantie, en misschien wel tot 1 september. Linkd-in gebruik ik al nauwelijks, dus daar afblijven zal geen probleem zijn.
De uitkomst
Talloze studies laten in binnen- en buitenland zien wat het online leven ons gebracht heeft, maar ook wat het ons als mensen kost. De hoeveelheid prikkels en informatie die we elke dag te verwerken krijgen is geëxplodeerd en grote online bedrijven stellen alles in het werk om hun apps zo verslavend mogelijk te maken. Meer gebruik is namelijk voor hen meer geld. Al jaren weet en voel ik dat minimalistisch leven voor mij heel goed is, maar online verdronk ik maximaal. Uren per dag besteedt ik aan scrollen en aan me zorgen maken over alle openstaande berichtjes. Na deze zomer hoop ik meer inzicht te hebben in welke invloed mijn telefoon en gebruik van sociale media heeft op mijn gevoel van stress, en hoop ik bovenal een hernieuwde rust te hebben gevonden in mezelf.
Voor de zoveelste keer in mijn leven voelt het alsof ik op een (groot) kruispunt sta waar ik een richting moet (mag) kiezen. Het leven voelt vaak veel te overweldigend en groot, daarom leek het me goed om dat wereldje eens een stuk kleiner te maken in de hoop dat er dan ook minder zijweggetjes overblijven om uit te kiezen.
Hoe het uit gaat pakken weet ik niet, en echt zin heb ik er ook niet in haha, maar ik ga er wel voor de volle honderd procent voor!
Hoewel ik online nergens te bekennen ben, blijf ik schrijven en mijn gedachten delen. Ik ben heel benieuwd of jij wel eens een periode bewust offline bent geweest, en hoe het je is bevallen. Laat het me vooral weten!
