Recensie – Reisverslag van een kat

Over het boek

Reisverslag van een kat:

Het hartverwarmende Reisverslag van een kat van Hiro Arikawa vertelt over de roadtrip van Nana de kat. Nana weet niet waar hij naartoe gaat en waarom ze de reis maken. Maar het betekent wel dat hij voor in een zilverkleurig busje mag zitten naast zijn baasje Satoru. Samen doorkruisen ze Japan en logeren bij oude vrienden. Ze komen bij een norse boer die in katten niets meer dan rattenvangers ziet; bij een hartelijk echtpaar met een B&B waar huisdieren welkom zijn; bij een treurige man die net verlaten is door zijn vrouw. Maar waarom zijn ze op reis? En waarom is iedereen zo geïnteresseerd in Nana? Wanneer Nana erachter komt, breekt zijn kleine hartje en hij zet alles op alles om het avontuur niet te laten eindigen.

Reisverslag van een kat van Hiro Arikawa is een ode aan het leven en vriendschap en aan de kleine dingen die soms de grootste vreugde geven.

Over de schrijver 

Hiro Arikawa is een bestsellerschrijver uit Tokio, bekend van de reeks Library Wars. Reisverslag van een kat betekende haar internationale doorbraak en is in vele landen verschenen. Deze roman wordt ook verfilmd.

Hiro Arikawa is geboren op 9 juni 1972 in Kochi City, Japan. Ze is een telentvolle schrijfster die voornamelijk lichter werk publiceert, maar zich later meer is gaan richten op Japanse literatuur. Verder is er weinig informatie over haar werk of persoonlijke leven te vinden helaas.

In het Nederlands is ook ‘De kat die bleef’ van haar verschenen met 7 korte verhalen waarin de kat centraal staat.

Mijn mening

Als kattenliefhebber stond die boek al een tijdje op mijn verlanglijstje om te lezen en ik ben heel blij dat ik het gedaan heb! Wat een ontzettend bijzonder boek is dit. Het boek is onderverdeeld in een aantal delen waaruit nog niet meteen blijkt waar het verhaal eigenlijk om gaat.

Je leest over de ontmoeting tussen Satoru en een kat, die hij later Nana noemt. Door omstandigheden belanden ze uiteindelijk in een avontuurlijke reis waarvan lang onduidelijk blijft waarom Satoru dat doet, en waarom ze juist bij deze mensen op bezoek gaan. Gaandeweg wordt ook teruggegrepen naar het verleden en lees je fragmenten over de jeugd van Satoru.

Het boek is op een bijzondere manier geschreven. Soms worden dingen niet gezegd, maar voel je ze des te beter. Less is more is op een ontzettend goeie manier toegepast. Wanneer je dit boek leest, mis je niks, terwijl echt niet alles tot in detail opgeschreven is. Ook de Japanse cultuur en gebruiken krijgen een herkenbare en mooie plaats in het verhaal.

Ik heb enorm van het verhaal genoten, en ben onder de indruk van de vele lagen die dit toch vrij korte boek behuisd. Het voelt daardoor als veel meer dan enkel een makkelijk feelgood verhaal.

Ik ben heel benieuwd of jij het boek ook gelezen hebt, en wat je ervan vond!

——————————————————————————————————————–

Meer recensies lezen?

Kijk dan op mijn boekenpagina. Mis je een boek waarvan je vindt dat ik het moet lezen? Laat het me dan weten via de contactpagina.