Diagnostiek

In een in juni 2015 uitgekomen rapport gepubliceerd door de werkgroep ‘vanuit Autisme bekeken’ wordt beschreven dat bij 1 op de 4 mensen bij wie uiteindelijk autisme werd vastgesteld, het minimaal vier jaar duurde voordat deze diagnose werd gesteld, gerekend vanaf het eerste contact met de hulpverlening met een maximale vertraging van zo’n 30 jaar. Een op de 4 mensen bij wie uiteindelijk autisme werd gesteld kreeg initieel een foutieve diagnose met bijbehorende behandeling.

Juist bij vrouwen wordt helaas de diagnose autisme vaak gemist. Gelukkig zijn er instanties met speciale aandacht en deskundigheid voor deze groep (we noemen dat vaak ‘subtiel autisme’) bij wie middels precisiediagnostiek uitgezocht wordt of er sprake zou kunnen zijn van autisme of niet. 

Een gemiddeld diagnostiektraject bestaat uit een aantal gesprekken waarin gebruik gemaakt wordt van verschillende onderzoeksmethoden.

Mijn ervaring

Een diagnose krijg je niet zomaar. Om een diagnose te kunnen geven is (uitgebreid) onderzoek nodig. Over mijn diagnosetraject heb ik een serie blogs geschreven, van aanmelding tot de uiteindelijke uitslag. Voordat ik zelf het traject in ging probeerde ik informatie te vinden over hoe het allemaal in z’n werk zou gaan. Helaas kon ik maar weinig ervaringsverhalen en informatie vinden. Daarom heb ik zo goed mogelijk geprobeerd het proces te omschrijven. Niet alleen de inhoud, maar ook het praktische deel komt aan bod. Let wel op: ik spreek uit eigen ervaring, het kan zijn dat jouw ervaring heel anders is. Dit kan o.a. te maken hebben met de organisatie die het, de manier van afnemen of degene die het onderzoek afneemt.